Manisa’nın Şehzadeler ilçesinde 22 yaşındaki Selin Öztürk, annesi Yeliz Karalar’ın evinde kalmaktadır. 10 Nisan günü, babasına gideceğini ve duş alıp geri döneceğini söyleyerek evden ayrılır. Ancak geri dönmez. Endişelenen annesi, polise kayıp ihbarında bulunur. Kızının 41 gündür haber alamadıklarından dolayı endişe duyduğunu ifade eder.
Yeliz Karalar, damadının cezaevinde olması nedeniyle evli olan kızının arada kendisinde arada da eski eşinde kaldığını belirtir. Selin’in babasına duş almaya gideceğini ve geri döneceğini söylediğini ancak telefonunun kapalı olması nedeniyle ulaşamadığını anlatır. 1 gün sonra babası ve ağabeyinin Selin’i sorması üzerine şüphelendiğini ifade eder ve 3 gün sonra kayıp başvurusu yapar.
Yeliz Karalar, kızının hayatından endişe duyduğunu belirtir. Telefonunu kapatmayacak birisi olduğunu vurgular ve kızının zorla tutulabileceğini, hatta öldürülmüş olabileceğini düşündüğünü söyler. Umudunu kestiğini, günlerdir ne yemek yiyebildiğini ne de uyuyabildiğini dile getirir. Kızının ölüsünü bulsa bile bir mezar yapmak istediğini söyler ve gözünün hep kapıda olduğunu ifade eder.
Kaybolan Selin Öztürk’ün 41 gündür haber alınamaması üzerine ailesi büyük bir endişe içindedir. Yeliz Karalar, kızının aniden kaybolmasından ve telefonunun kapalı olmasından dolayı büyük bir endişe duymaktadır. Babası ve ağabeyinin kızlarını sormaları üzerine şüphelenen Yeliz Karalar, kızının zorla tutulabileceğini düşünmektedir. Umudunu yitiren ve gece gündüz kızının dönmesini bekleyen Yeliz Karalar, yaşadığı kabusun sona ermesi için dua etmektedir. Ailenin tek isteği, Selin’in sağ salim bir şekilde geri dönmesidir.
