Koronavirüs pandemisi, enflasyon, ekonomik daralma ve artan hayat pahalılığı ile birlikte düzensiz göç, dünya genelinde sosyal sorunların yoğunlaşmasına neden oldu. Dünya, 2020’li yılların başından itibaren bu zorluklarla mücadele etmek zorunda kaldı. Bu zorluklar yalnızca toplumlarda yan etkiler yaratmakla kalmayıp aynı zamanda siyasi atmosferi de derinden etkiledi. Özellikle ekonomik açıdan en gelişmiş ülkelerde, bu sorunlar çok daha ciddi siyasi krizlere yol açtı.
Son yıllarda iktidarların, koalisyonların ve siyasi figürlerin yaşadığı düşüşler, dünya genelindeki siyasi değişimi açıkan en önemli göstergelerden biri oldu. Zira liderler, dünya siyasetindeki bu değişim eğiliminin en çarpıcı örneklerinden biri olarak, 2022 yılında Almanya’nın Bavyera Alpleri’nde düzenlenen 48. G7 zirvesinde yer aldıkları aile fotoğraflarıyla hafızalara kazındılar. Bu zirvede yer alan çoğu lider, siyasi sahneden silindi.
Özellikle İtalya’nın eski başbakanı Mario Draghi, bu değişimin ilk örneklerinden biri oldu. 2021 yılında ulusal birlik koalisyonuna liderlik etmek amacıyla başbakan olarak atanan Draghi, koalisyon ortağı olan 5 Yıldız Hareketi’nin oylamayı boykot etmesi nedeniyle istifa etme kararı aldı. Daha önce Avrupa Merkez Bankası başkanlığı yaparak “Euro’yu kurtaran kişi” olarak tanınan Draghi, 2022 Eylül’ünde gerçekleştirilen erken seçimlerde Giorgia Meloni’nin liderliğindeki aşırı sağcı İtalya’nın Kardeşleri (FdI) partisi tarafından devrildi.
Siyasi meselelerin öne çıktığı bir diğer ülke ise Amerika Birleşik Devletleri oldu. ABD Başkanı Joe Biden, siyaset sahnesine 13 gün içinde resmen veda edeceğini duyurdu. Çeşitli sorunların birleşimi sonucunda yaşanan bu vurucu değişim, Biden’ın sağlığına dair artan spekülasyonlar ve siyasi gaflarıyla desteklenmişti. Biden, Demokrat Parti’nin ön seçimlerini kazanarak yeniden Başkan olma çabası gösterirken, rakibi Donald Trump ile yapılan münazarada yaşanan ağır yenilgi, Demokratlar için büyük bir felaket oldu.
Almanya’da da durum farklı değil: ‘Trafik ışıkları’ koalisyonu (Sosyal Demokrat Parti, Hür Demokratlar ve Yeşiller) dağıldı ve Şansölye Olaf Scholz, 2024 sonlarına doğru istifa etmek zorunda kaldı.
İngiltere’deki siyasi istikrarsızlık ise daha da çarpıcı. Brexit süreci, ülkede siyasi istikrarı zedeleyerek 9 yıl içinde 5 başbakanın istifa etmesine neden oldu. David Cameron’un ardından Theresa May, Boris Johnson ve son olarak Liz Truss gibi liderler, kısa süreli görev süreleriyle tarih sahnesinden silindiler. Truss, Birleşik Krallık tarihinin en kısa süre hizmet veren başbakanı olarak kayıtlara geçti.
Uzak Doğu’da ise Japonya’da da benzer kayıplar yaşandı. 2021 yılında göreve gelen Kishida, siyasi skandallar nedeniyle 2024 yılında istifa etmeye zorlandı. Bu süreçte artan yaşam maliyetlerinin halk üzerindeki etkisi, Kishida’nın popülaritesini azaltan başka bir faktör oldu.
Avrupa Konseyi’nde de önemli değişiklikler yaşandı. 2024 yılında başkanlık görevini Portekizli Antonio Costa’ya devreden Charles Michel’in ardından gelen yeni başkan, Avrupa liderlerinin mutabakatıyla göreve getirildi.
Bu kaos ortamı içerisinde, 2015’ten beri başbakan olarak görevde bulunan Justin Trudeau, liberal parti içinde kaybettiği destekle birlikte istifasını duyurdu. 2024 seçimlerinde ülkeyi yönetecek yeni lider, partinin yapacağı seçimle
