Sağanak yağmura iş çıkışı yakalanan insanlar metroya doğru koşar adım yürürken, yaşlı kadın ağır aksak adımlarla zorlukla metro asansörünün önüne geldi. Asansörün düğmesine bastı; çalışmadığını görünce “Eyvah” nidasıyla merdivenlere yöneldi. Merdiven başında biraz soluklandı. Basamaktan adımını atmada zorlanıyordu. Bir eliyle sıkıca şemsiyesinin sapını tutmaya çalışıyor, diğer eliyle de güç alabilmek için neredeyse trabzana sarılmış olarak basamaklarda dura dura bitmek bilmeyen merdivenleri inebilmek için adeta savaş veriyordu. Acı çekiyor olmasına rağmen yardım etmek isteyen kişilere de titrek sesle “Sağ olun evladım” diyerek yardımlarını nazikçe reddediyordu.
Güçlükle de olsa merdivenlerden inmeyi başardı. Perona indiğinde şemsiyesine rağmen bayağı ıslanmıştı.
Bu ve buna benzer vakalara sıkça rastlıyoruz. İzmir metrosunun birçok istasyonunda aylardır devam eden, onarımı yapılmayan – yapılamayan – yürüyen merdiven ve asansör arızaları herkesi bezdirdi. Özellikle yaşlılar ve çocuklu anneler en çok etkilenenler. Adı geçen istasyon Çankaya metro istasyonu ve iki asansör de bozuk. Yetkililerden maalesef açıklama yok. Güvenlik görevlilerine “Niye arıza giderilmiyor?” diye sorduğumuzda ise “Bilgimiz yok” yanıtını alıyoruz.
Bu durum İzmir’e yakışmıyor. Dilerim en kısa zamanda gerekli onarımlar yapılır da halkın bu konudaki çilesi de biter.
Havasına suyuna taşına toprağına
Bin can feda bir tek dostuma
Her köşesi cennetim, ezilir yanar içim
Bir başkadır benim memleketim
FİKRET ŞENEŞ
