Bizim gazetede yazılanlara bakıyordum gecenin en zalim vakti, bir söze takılıp kaldım ve beni alıp nerelere götürdü; Soru işaretine hiç dikkat ettiniz mi diyordu ve ekliyordu:”Kasapların etleri astığı çengele ne kadar benziyor.”
Sahiden de hayatın bir yerinde hepimiz, bir şekilde bir soruyla asılıyorduk kalbimizin çengeline.
Sorular içimizdeki karmaşayı yansıtan bir yansıma gibidir. Hayatın akışı içinde kaybolmuş, duygularımdan emin değilim, ayrılsam mı Erhan’dan? sorusu zihnimde daima yankılanıyor. Bu belirsizlik, içimdeki huzursuzluğu daha da derinleştiriyor. Her geçen gün, onun bana karşı olan duygularının gerçekliğini sorgulamak zorunda kalıyorum. Erhan bana karşı duygularından emin mi acaba? Bu sorunun cevabını ararken, kalbimin derinliklerinde bir çatlak olduğunu hissediyorum. Yaşadığım bu belirsizlik, karşılıklı güven duygusunu sarsıyor.
Aynı zamanda, bir dostu izlerken karşıma çıkan başka bir sorun belirdi. Arkadaşım Selin’i süzerken yakaladım. Beğeniyor mu onu acaba? Onun duygularını anlamaya çalışırken, benim kendi hislerim de gölgede kalıyor. Kale gibi yüksek duvarlar ördüğüm hislerim, bir başkasının neşesi karşısında ansızın yıkılmaya mahkum. Selin’in potansiyeli, içimde bir kıskançlık ateşi yakıyor. Ama bu duygu, benzer bir kaygıyı da beraberinde getiriyor.
İlişkimiz üzerine düşünürken, aklımdan geçen başka bir soru, bir yol ayrımı gibi belirmekte. Evliliği düşünüyor mu acaba Erhan, yoksa oyalıyor mu beni? Geleceğimizin belirsizliği her gün bir bulmaca kağıdı gibi çıkageliyor. Erhan’ın niyetlerini anlamak adına tedirginlik içinde kalakalıyorum. Her gün, bir yanım onun kalbinde yer edinme umuduyla yanarken, diğer yanım bir şüphe bulutu içinde kaybolmuş durumda.
Ayrılık fikri düşüncelerimi adeta çırpınmaya zorluyor. Ayrılırsak çok canım yanar mı? Sorunun cevabı, tartışılmaz bir şekilde evet gibi görünüyor. Zira anılar, ruhun derinliklerine kazınan izler bırakıyor. Yalnızca bir ayrılış değil, aynı zamanda bir kayıp anlamına geliyor.
Ve bir de arkadaşımdan duydum Mert beni beğeniyormuş. Bu haber, içimdeki belirsizliklerin üzerine tuz biber ekiyor. Kalbimdeki çatışmalar arasında bir yolculuğa çıkıyorum, acaba Erhan’dan ayrılıp Mertle mi görüşsem? Duygularım geniş bir okyanusta salınan bir gemi gibi, yönsüz ve belirsiz. Bu sorular özetidir yaşadığımız şeyin; insanlar asla emin oldukları şeyleri sorgulamazlar. Sorguluyorlarsa, sorgulanmalıdır çoğu zaman. Sorunun cevabında değil, soru da gizlidir konunun ne olduğu.
Hayat, bazen birçok cevabı sunarken, bazen de hiçbir nedeni olmayan bir belirsizlikle üstümüze geliyor. İçsel çatışmalarımızla boğuşurken, cevaplar peşinde koşan birer yolcu gibi apışıp kalıyorduk bazen…
