Yazı konumuz olan filme geçmeden önce kendimce çok önemli gördüğüm bir konuyu dile getirmek istiyorum. Hayatın sıradan ve alışa geldiğimiz biçimlerinde devam ettiği zamanlarda, özellikle “bir kişi” deyip geçeriz. Bu sözü, yani “bir kişi” dediğimizde, hafife alarak sanki o kişi değil, hayat karşısında güçsüz kalışımıza duyduğumuz öfkenin bir şekilde hıncını alırız. Oysa hangi durumda olursak olalım, psikiyatristlerin daha özlü ve yalın bir dille anlatacağı gibi, insanın hem müthiş hem de korkunç yaşama itkisi, bazen insanın kolaylıkla düşmanı olabiliyor. Sözlerime biraz daha katlanmanızı ve birkaç paragraf daha açıklama izni vermenizi istirham ediyorum. Hayatımda hiç bu kadar kibar ve saygılı biri olmadığımı düşünen ve tanıyan tanıdıklara şunu söylemek istiyorum: Belki de benim kadar içten görmediğim için size böyle davranmıyorum. Ne dersiniz?
Hayatı en derin ve acımasız hatta korkunç denilebilecek şekillerde sürdürmüş biriyim. Yine izninizle, bir kişinin değerini en iyi ben bilirim. Bu bağlamda, hepinizden özür dileyerek söylüyorum ki, hayat bazen bir kişi sayesinde sürer ve devam eder. O olmasa çoklu korkunç sıfatlarla anılacak bir kişi, o gizemli kişi sayesinde yazı yazar, film çeker, oynar, resim yapar ve şarkı ya da türkü söyler. Bizler ancak sanatı icra edeni görürüz; oysa her olumlu eylemin ardında bir kişi vardır.
Hayatlarımıza dokunan insan(lar)a selam olsun.
Şimdi yazıya geçebiliriz. Merhaba!
”Bilgi Benim Öğretmenimdir.”(Benim Dünyam Filminden.)
Bu film bir kişinin bazen dünyanın ta kendisi olduğunu bizlere kanıtlamaktadır. Bir kişi nedir deyip asla geçmeyin! Bu filmi mutlaka izlemenizi önererek yazıya başlayacağım. Hayatını anlamsız, saçma ya da çok kötü veya şanssız acılarla dolu hissedenler için, bu film uzun zamandır ruhunuzda sakladığınız karanlık bulutları dağıtacak bir ışık gibi parlayacak. İddia ediyorum ki, bu filmi izledikten sonra, yaşamınıza dair farkındalığınız köklü bir değişime uğrayacak ve belki de hayatınızı mükemmel bile bulacaksınız.
“Benim Dünyam” filminde, henüz iki yaşındayken bir hastalık sonucu sağır, kör ve dilsiz kalan Ela‘nın üzücü hikâyesi anlatılmaktadır. Ela, sekiz yaşına kadar dünyayı hiç görmeden, duymadan ve konuşmadan geçirdiği günlerin solgun gölgesinde kaybolmuş bir çocuk. Küçük kalbi, anlamını yitirmiş bu karanlık dünyada yalnızca sessiz çığlıklarla yankılanıyordu.
Ela’nın hayatı, Mahir Hoca adında bir eğitmenle tanıştığında değişir. Mahir Hoca, ablasını kaybetmiş bir insan olarak, Ela’nın karanlık dünyasına tutunacak bir can simidi sunar. Öğretici bir rehber olarak, ona fiziksel dünyanın sırlarını öğretmekle kalmaz, aynı zamanda kalbinin derinliklerindeki duyguları gün yüzüne çıkarır. Mahir Hoca’nın şefkati, Ela’nın ruhunda açan bir çiçek gibidir; yavaş ama kesin adımlarla, sevgiyle dokunduğu her yerde hayat belirir.
Film, Ela ve Mahir Hoca’nın trajik ama aynı zamanda umut dolu öyküsünü gözler önüne seriyor. İzleyici, Ela’nın dünyasında yaşadığı korku ve belirsizlikleri, Mahir Hoca’nın ona sunduğu ışıkla kıyaslayarak, insan ruhunun dayanıklılığını keşfedecek. İçsel bir yolculuğa yönlendirilen her bir izleyici, belki de kendi zorluklarını ve mücadelelerini yeniden düşünme fırsatı bulacak.
Ela, bir zamanlar karanlık bir odada hapsolmuşken, Mahir Hoca ile birlikte, kelimelerin ve seslerin kaynağını bulma yolculuğuna çıkıyor. Beraber yaşadıkları bu süreç, yalnızca bir öğretmen ile öğrenci arasındaki bağdan fazlasını, aynı zamanda birbirlerine umut ve yaşam sevgisi aşılayan bir dostluk hikâyesine evriliyor. Ela’nın gözlerinde, hayata dair belirsizlik ve korkular zamanla gözyaşlarıyla yıkanacak; Mahir Hoca’nın sevgisi ve cesareti, ona hayatta nasıl ilerleyeceğini gösterecektir.
Bu film, kayıplarımızdan öğrenmeyi, derin bir sevgi ve bağın nasıl inşa edileceğini gözler önüne seriyor. İzlerken, bazen gözyaşlarıyla dolacak, bazen de yüzünüzde bir gülümseme belirecek; ama en nihayetinde, hayatın ne kadar kıymetli olduğunu bir kez daha kavrayacaksınız. Unutmayın, her karanlık dönemin ardından gelen bir ışık vardır; bu film, o ışığı bulma yolculuğunda size rehberlik edecek.
Film Özeti:
“Benim Dünyam”, Umut (Beren Saat) adında görme engelli bir genç kızın hikayesini anlatıyor. Umut, sadece annesiyle yaşayan, hayata karşı umut dolu bir kişiliğe sahip olan bir gençtir. Ancak tüm bunların yanında, görme engelliliği sebebiyle birçok zorlukla karşılaşmaktadır. Annesinin vefatının ardından, yaşamı tamamen değişir ve yalnızlık hissi derinleşir.
Umut’un hayatı, onu korumaya çalışan ve aynı zamanda hayatına dahil olmak isteyen Hasan (Uğur Yücel) ile tanışmasıyla dönüm noktasına gelir. Hasan, Umut’a karşı derin bir sevgi besler ve onun hayatında önemli bir rol oynamaya çalışır. İkili arasında gelişen dostluk, Umut’un kendine güvenini yeniden kazanmasına ve hayata daha umutla bakmasına yardımcı olur.
İşlenen Konular:
Film, farklı açılardan birçok önemli konuyu ele alıyor:
- Engellilik ve Toplumsal Duyarsızlık: Görme engelli bir bireyin yaşadığı zorluklar, toplumun bu bireylere karşı olan tutumu ve duyarsızlığını sorguluyor. Umut’un hikayesi, engellilerin yaşadığı ayrımcılığı ve karşılaştıkları zorlukları daha görünür kılıyor.
- Aşk ve Arkadaşlık: Hasan’ın Umut’a olan sevgisi, filmin merkezindeki önemli temalardan biri. Bu ilişki, dostluk ve aşka dair duygu derinliğini ve insanın birbirine olan bağlılığını vurguluyor.
- Kayıp ve Yeniden Başlama: Umut’un annesini kaybetmesi, kayıpların getirdiği acıyı ve yeniden başlama dönemini temsil ediyor. Film, kişinin karşılaştığı zorluklara rağmen nasıl yeniden ayağa kalkabileceğine dair bir mesaj veriyor.
- Hayatın Anlamı ve Umut: Umut’un hayatı boyunca karşılaştığı zorluklar, onun hayatın anlamını bulma yolundaki çabasını simgeliyor. Film, umut dolu bir yaşam sürmeyi ve hayata olumlu bakmayı teşvik ediyor.
Kahramanlar:
- Umut (Beren Saat): Görme engelli, hayata umutla bakan genç bir kız. Annesinin kaybı sonrası yalnızlığını, Hasan ile olan ilişkisi sayesinde aşmaya çalışır.
- Hasan (Uğur Yücel): Umut’un hayatına giren ve ona destek olan, aynı zamanda onu seven bir karakter. Umut’un içsel yolculuğunda ona arkadaşlık eder ve yaşamına anlam katar.
“Benim Dünyam”, gözlükle görmeyi değil, kalple dinlemeyi ön plana çıkaran derin bir yapıt. Umut ile Hasan arasında gelişen bağ, hayatın her zorluğuna karşı durmanın ve umudu asla kaybetmemenin önemini vurguluyor.
Yazının sonuna filmin linkini de ekleyerek mutlaka izlemeniz gerektiğini tekrarlayacağım.Ve hepinizin izniyle eski Komünist alışkanlıkla hepinize tek soru soracağım:
Bu çocuğun ailesi ya zengin bir aile olmasaydı?
Yanılmıyorsam “Benim Dünyam” filmini, 2013 yılında, Kasım ayında genç dostum Özge’nin çok ısrarı sonucu tekrar hapishaneye girmeden önce izlemiştim. Bu gün tekrar izledim ve Özge’nin o muhteşem sözlerini kendi kendime tekrarladım:
”Senin için imkansız yok oğlum” Sizin de bu sözü bir an önce kendiniz için söylemenize bu filmin katkıda bulunması en çok beni mutlu edecektir.
“Bu filmi izlememiş ve tanımamış olsaydım, başıma gelenlerin üstesinden şimdiki kadar kolay kalkamazdım sanırım. Son olarak filmden bir söz ile hoşça kalın diyeyim:
”Hayat dondurma gibidir erimeden tadını çıkartmak lazım”
Yeni bir yazıda görüşmek üzere saygıyla selamlar dostlar.
