İstanbul Planlama Ajansı’nın (İPA) hazırlamış olduğu ‘Yoksulluk İstatistikleri’ raporu, İstanbul’da yoksulluk oranlarının yükselişte olduğunu ortaya koymaktadır. 2022 yılında yüzde 18,1 olarak belirlenen yoksulluk oranı, 2023 yılında biraz daha artarak yüzde 18,3’e ulaşmıştır. Bu durum, İstanbul’daki ekonomik koşulların giderek zorlaştığını ve daha fazla insanın temel ihtiyaçlarını karşılamakta güçlük çektiğini göstermektedir. Ayrıca, Eylül 2024 için açıklanan yoksulluk sınırının 64 bin lirayı geçmesi, insanların geçim problemleriyle başa çıkma konusunda ne denli zorlandığını açıkça ortaya koymaktadır.
Rapordaki veriler, İstanbulluların temel gıda ve diğer ihtiyaçlarını karşılama konusunda ciddi sıkıntılar yaşadıklarını göstermektedir. İstanbulluların yüzde 62,5’i, evlerini istedikleri gibi ısıtamadıklarını ifade ederken, bu durum kış aylarında sağlıklarını da riske atabilecek bir sondasama işaret etmektedir. Ekonomik zorluklar, insanların ısıtma gibi temel ihtiyaçlarını dahi karşılayamamalarına sebep olmuştur.
Bunun yanı sıra, toplumun kıyafet ihtiyacını karşılamakta da büyük sıkıntılar yaşadığı görülmektedir. Rapora göre, İstanbul’da yaşayanların yüzde 61,7’si gerekli olan kıyafetlerini temin edememektedir. Bu durum, hem sağlık hem de sosyal yaşam açısından sorunları beraberinde getirmektedir; zira uygun kıyafet eksikliği, insanların dışarıda sosyal hayatlarına katılımını da olumsuz etkilemektedir.
Yoksulluk istatistikleri sadece ısıtma ve kıyafetle sınırlı kalmayıp, gıda erişimi ile de doğrudan bağlantılıdır. Raporda dikkat çeken bir diğer unsur ise, İstanbulluların günlük taze sebze ve meyveye erişim sorunlarıdır. Yüzde 34’lük bir kesim, gerekli olan taze gıda maddelerine ulaşamamakta ve bu durum gıda yetersizliğini gün yüzüne çıkarmaktadır. Taze meyve ve sebze, sağlıklı bir yaşam için hayati öneme sahip; bu nedenle bu istatistik, sağlık sorunlarının da ortaya çıkmasına zemin hazırlayabilmektedir.
Ayrıca, et, tavuk veya balık gibi protein kaynaklarının düzenli tüketimi konusunda da olumsuz bir tablo gözlemlenmektedir. İstanbulluların yüzde 58,1’i, protein grubunun temel unsurları olan bu gıda maddelerini iki günde bir bile alamamaktadır. Yetersiz protein alımı, uzun vadede toplumun genel sağlık durumunu olumsuz etkilerken, aynı zamanda enerji ve verimlilik kaybına da neden olmaktadır.
Genel olarak, İstanbul’da yoksulluk oranındaki artış ve bu durumun sonuçları, sadece ekonomik bir problem olmanın ötesinde, toplumun sosyal yapısını da tehdit eden bir sorun haline gelmiştir. İhtiyaçların karşılanmasındaki bu zorluklar, insanlar arasındaki eşitsizlikleri artırırken, sosyal dayanışmayı da güçleştirmektedir. Ekonomik sürdürülebilirliğin sağlanabilmesi adına, bu konuda alınması gereken önlemler ve yapılması gereken iyileştirmeler acil bir ihtiyaç haline gelmiştir. Bu veriler, kamu kurumları ve sosyal sorumluluk projeleri için önemli bir uyanış yaratmalı ve toplumdaki bu durumu düzeltme çabalarına katkı sunmalıdır.
