Ben ve ben
Senden arta kalan
Yalnızlık kokan sokakların ıssızlığında
Melisa kokularının büyüsünden nazende,
Bahar’ın müjdelerine davetkâr ruhum.
Ben ve ben
Senin boşluğunda zuhur eden
Sinemde saplanmış hançer.
Istırap yayılıyor kılcallarıma;
Sükunetin çığlıkları, feryat figan ruhumda.
Ben ve ben
Yokluğunun tamlığında,
Çilekeşliğin dergâhında,
Sonsuzluğun hicranıyla salınan ruhumla,
Zahire dönüşmüş bedenim.
Ben ve ben
Yarımlarla bütünüm,
Bölük pörçük,
Gönül deryamda kasırgalar kasvetli;
Hırçın dalgalar benliğimle hasbihal.
Ben ve ben
Boşluğunda savruluyorum,
Hiçliğimin tekliğinde,
İsyanın çığlıklarından sağır olmuşum;
Kandil cılızlığıyla kutsanmışım.
Ben ve ben
Yokluğunun eleminde,
Habis ruhların ziftinden,
Şualarla yıkanıyorum,
Tepeden tırnağa sırılsıklam,
Işık hüzmeleri sızıyor ruhuma;
Ebediyetime arınıyorum.
