Yitip gitmiş bir yelkenliye ağlasa, ağlasa,
Gök mavisi dalgalar ağlar…
Ey gecenin zemherisinde ayı saklanmış yıldız,
Bu bin yaşında çocuğa kızma,
Uçurumların tozuna bulanmış,
Boşuna dolusuna aldırmaz.
Bin çiçek yüreği gözlerinde,
O kösnüllüğü çoktan kaldırıp atmış,
Şaşkınlığı ona bırak, güzelliğinde takılı kalma.
Biteviye belleğiyle oynadığına da bakma,
Eski zaman şairleriyle düşüp kalkması senden,
Keşfedilmemiş ütopyaları arıyor.
Kimliğini yaktığı izbe de aklı kalmış.
Sus, sustuğun kadar,
Eksik etme çicekleri,
Sulamayı ona bırak.
Martılara ekmek atmayı unutma,
Bir de sık sık göğe bak ve gülümse…