”Demek ki herkesin içinde ancak kalbiyle birlikte içinden söküp atabileceği bir acısı varmış ve herkes bu acıya sahip olmasını gerektirecek bir şey yapmış…”
Biz, Yevgeni İvanoviç Zamyatin
Başaranı Öldürmeyecektin!
Tanrı‘nın işine karışacaksa insan, kendine karışmalı.
Öyle karıştım öyle karıştım ki kırk yıl önce deselerdi bilmem nerem değil, kulak memelerim bile korkardı. Bilseydim, nefesini dahi geri iterdim.
“Hayatta keşke yok!”
“Bilseydim!” Yok bileceksin, tahmin edeceksin, hissedeceksin.
Çocukluğunda bir gülüş gözlerinin ta içini vurmamış nereden bileceksin. Ha bire o gülüşü arayıp duracaksın ve her tebessüm edeni dost sanacaksın! Sonra daldan dala konacaksın. Meraklı ve başarılı olmak için hep can atsan da can oldun mu bir kez oradan oraya mutlaka atılacaksın.
Başarılı olmamanın cezasının ilahi nedenini tam kırk yıl sonra anlayacaksın: Başaran’ı öldürmeyecektin oğlum!
İşte böyle gelir Tanrısal adalet ve günlerce çektiğin işkence yanına ödül kalır.
Cinayetin işlendiği sokağın üst caddesinde, insanın karışacaksa kendine karışmasını öğrenirsin ve öldürmek işini Tanrı’ya bırakırsın!
Kendine karışmak için klimanın üflemesine muhtaç bir kaç gün daha böyle şapşal şapşal düşünürsün.
“Öldürmek, Tanrı’nın işi.
Sen ancak pis bedenini yok edebilirsin.
Hadi biraz daha şiir oku, satranç oyna kalbini hoş tut.
Boş karnına ve boş kafana girene kadar az daha bekle!”
(19 Kasım 2018) Demişim yıllar önce…
Başaranı Değil Başaramayanı Öldürmeli İnsan!
Ne değişti şimdi çıka çıka karşıma bir hokkabaz daha çıktı!…
Aslında ülkemizde sayısı oldukça fazla bu tiplerin, yoksul ülkelerin kaderi olmuş birbirinin etini kopartırcasına aç karnını doyurmaya çalışmak!..
Duyguymuş, düşünceymiş geç anam babam geç!.. Paradan çıkardan haber ver sen!
Kendine inanmak insanın güçlü olmasına faydalıdır de avun bakalım oğlum, daha nereye kadar!
Bilenle, gazeteden okuyanla değil, sorumlu olanlara, birlikte yaşayanlara karşı her şeyi ben kendi adıma konuşur anlatırım… Anlattım ve yazıyorum da zaten. Şunu belirtmek ve altını çizmek isterim:
Her konu her yerde anlatılmaz. Dürüstlük, söylenmeyenleri bile söylemektir. Geçmişinde sıkıntı olmayan, üzüldüğü konu olmadığını söyleyen herkes kimseye değilse bile kendine yalan söylemektedir.
Merakını bir bir benle dillendiren olursa başım gözüm üstüne. Her zaman başım gözüm üstüne der gider konuşurum. Bilgisiz fikir olmaz sözünü binlerce yıl önce demiş filozoflar, biz hala öğrenemiyoruz ne yazık ki!
Bir hayat herkese laf yetiştirmeye ne yazık ki hiç elverişli değil, yoksa baş göz üstüne bilinmeyenleri açıklamak, kişinin kendi hayatı için değil, ama geriden gelecek kuşak için faydalı ve anlamlıdır.
Dergide de yazmıştım Erol Günaydın’ın o muhteşem sözünü: “Gençlere nasihat etmeyin! Tecrübeleriniz anlatın! Onlar içindeki kıssadan hisseyi bulurlar.”
Özür dilemek, öz-eleştiri vermek ve daha onlarca tanımlama bazen yetersizdir. Tek tanımlama anlamlıdır: İÇTENLİK…
Evet, ne diyorduk. “Başaranı değil, başaramayanı öldürmeli insan!”
Ne de olsa her cinayet önce kendini yok etmektir.
