Suriye’deki muhalif grupların, ülke genelinde rejimi ele geçirmesi sonucunda, Esad rejiminin ordusu önemli konumlarını kaybetmeye başladı. Bu süreçte, Suriye’ye yönelik haritalanmış stratejik hedefler ve askeri manevralar birbiri ardına hayata geçirildi. Bu değişim, yalnızca muhalefeti değil, dış güçlerin de ilgisini üzerine çekti. Geçmişte olduğu gibi Suriye’nin iç karışıklıklarından yararlanan İsrail ordusu, bu krizden istifade ederek saldırılarını artırmaya başladı. Bunun sonucunda, İsrail Başbakanı Benjamin Netanyahu’nun verdiği “işgal” emriyle, tampon bölge ve Golan Tepeleri’nden başlayarak Suriye’ye hava saldırıları düzenlemeye başladı.
İsrail ordusunun Suriye’nin iç bölgelerine olan ilerleyişi dikkat çekti. Son günlerde gerçekleştirilen yeni hava saldırıları, özellikle Suriye’nin büyük şehirlerini hedef aldı. Şam, Humus, Lazkiye, Palmira ve Tartus gibi önemli kentlerin vurulması sonucunda, askeri tesisler ve silah üretim alanları hedef alındı. İsrail ordusunun donanma gemileri ve Rusya’nın deniz üssünün bulunduğu Tartus’taki saldırıları, bölgede ciddi zararlara yol açarak dikkatleri üzerlerine çekti.
İsrail ordusunun gerçekleştirdiği saldırılar arasında “deprem bombası” adı verilen yeni bir yöntem de kullanıldı. Bu yöntemle Tartus’ta, askeri birliklerin yoğun olarak bulunduğu bölgelere yönelik gerçekleştirilen saldırıda büyük bir patlama meydana geldi. Patlama, Suriye’nin farklı noktalarından hissedildi ve 3.1 büyüklüğünde bir sismik aktivitenin yaşandığı bildirildi.
Saldırının ardından bir açıklama yapan Suriye İnsan Hakları Gözlemevi, bu hava saldırısının 2012 yılında başlayan saldırılar arasında Suriye’nin kıyı bölgesinde gerçekleştirilen en ağır saldırı olduğunu belirtti. Bu tür bir saldırının, uluslararası arenada büyük yankı bulması ve gelişmeleri daha da karmaşık hale getirmesi bekleniyor. Uzmanlar, deprem bombası saldırısının sismik sensörler üzerindeki etkilerini de değerlendirerek, normal bir depremin sinyalinden iki kat daha hızlı yayıldığını ifade ettiler. Bu durum, İsrail ordusunun askeri taktiklerini daha etkili bir şekilde kullanmasının göstergesi olarak yorumlandı.
Sonuç olarak, Suriye’deki mevcut durum, hem yerel halkı hem de uluslararası güçleri etkileyen büyük bir karmaşa ve çatışma ortamı yaratmaya devam ediyor. İsrail’in bu tür askeri hamleleri, Suriye’deki çatışmayı daha da derinleştirebilir ve bölgedeki güç dengelerini sarsabilir. Bu saldırıların nasıl bir sonuç doğuracağı ve uluslararası toplumun bu duruma nasıl bir karşılık vereceği, önümüzdeki günlerde aydınlanacak bir konu olarak karşımızda duruyor.
