Fransa’da yapılan erken genel seçimlerin ardından Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron’un sağcı Michel Barnier’i yeni başbakan olarak ataması büyük tepkilere neden oldu. Sol ittifakın birinci çıkmasına rağmen merkez sağın adayının başbakan olması, işçi sendikaları ve sol görüşlü siyasi partilerin protestolarına yol açtı. Paris, Bordeaux, Lyon, Nice gibi şehirlerde binlerce kişi sokaklara dökülerek Macron’a karşı tepkilerini dile getirdi. Protestolar sırasında “demokrasinin reddi” ve “çalınmış seçim” gibi sloganlar atıldı.
Bu siyasi gerilim, Fransa’da Avrupa Parlamentosu seçimlerinde aşırı sağcı Ulusal Birlik Partisi’nin büyük bir başarı elde etmesiyle başladı. Bu durum Cumhurbaşkanı Macron’un Ulusal Meclis’i feshedip erken seçim kararı almasına neden oldu. 30 Haziran’da yapılan ilk turda Ulusal Birlik Partisi oyların yüzde 33,15’ini alarak birinci parti olurken, 7 Temmuz’da gerçekleştirilen ikinci turda solcu Yeni Halk Cephesi ittifakı seçimi birinci tamamladı. Ancak hiçbir parti mecliste çoğunluğu sağlayamadı.
Seçimlerde birinci olan Yeni Halk Cephesi başbakan adayı olarak Lucie Castets’i gösterdi. Ancak Macron, Castets’in Ulusal Meclis’te güven oyu alamayacağını belirterek atamayı reddetti. Bunun üzerine Macron, 5 Eylül’de merkez sağ Cumhuriyetçiler Partisinden Michel Barnier’i Başbakan olarak atadı. Barnier, sol görüşlü politikacıların da hükümette bulunacağını ifade ederek geniş bir yelpazede hükümet kuracağını belirtti.
Bu atama kararı, Fransız halkında büyük bir rahatsızlığa neden oldu ve protestoların yaşanmasına yol açtı. Fransa’da çeşitli şehirlerde düzenlenen gösterilere binlerce kişi katılarak Macron’un kararını protesto etti. Protestolar sırasında Filistin bayrakları da taşınırken “demokrasinin reddi” ve “çalınmış seçim” gibi sloganlar atıldı.
Tüm bu gelişmeler, Fransa’da siyasi bir krize neden oldu ve halk ile hükümet arasında ciddi bir güven krizi oluşturdu. Macron’un kararına karşı yükselen tepkiler, ülkede siyasi istikrarsızlığa ve kutuplaşmaya yol açmış gibi görünüyor. Michel Barnier’in başbakan olarak atanması ve sol ittifakın göz ardı edilmesi, Fransız halkının demokratik haklarına ve tercihlerine saygı duyulmadığı algısını güçlendiriyor. Gelecekte Fransa’da siyasi gerilim ve protestoların devam edebileceği öngörüsü hakim. Hükümetin bu durumu nasıl çözeceği ve halkla nasıl uzlaşacağı belirsizliğini koruyor.
