”İçimdeki hunharca sanat aşkını birileri görsün artık…” Mustafa Çiçek
Kürt’lerin Tarkan’ı Lakaplı Mustafa Çiçek ile Röportaj:
Nuri Kaymaz: Mustafa bize kendini nasıl tanıtırsın?
Mustafa Çiçek: Ben Kürtlerin Tarkan’ıyım…
– Neden Tarkan?
– Sanat konusunda çok çılgın olduğum için… Hep sıra dışı şeyler yaparım… Herkesin yaptığını yapmam.. Hem tiyatrocuyum hem stantupçıyım.. Sahne sanatçısıyım.. Dansçıyım… Şovmenim… Tiyatro oyunları hem yazıyor hem oynuyorum.. Yöresel oyunlar yazıyorum…
– Peki Mustafa neden Şiwan değil de Tarkan olmak istiyorsun?
– Tarkan düzeyinde bir sanatçı olduğum için… Onun gibi sahne performansım var.. Çok yetenekliyim.. sanata dair ne çılgınlık varsa hepsini yapıyorum…
-Israrla neden Tarkan..
-Şu an zirvede olan Tarkan olduğu için.. Ben de dansçı olarak sahne sanatçısı olarak şovmen olarak Kürt’lerin Tarkan’ıyım diyorum… Kürtler de en çılgın sanatçı benim….
– Çok yönlü olmak zor değil mi?
– Tabiî ki zor…Konserler veriyorum.. Sadece müzik yapmıyorum.. Sahne de şakalar yapıyorum… İnsanları güldürüyorum… Şovmenlik yapıyorum… Çok hareketli biriyim… Sahnede saatlerce şov yapıyorum… Yorulmak bilmem…
– Sosyal hayatta neler yaparsın? sanat hayatın dışında?
– Aslında fırıncıyım… Mesleğim budur.. Bunun yanında da sanatla uğraşıyorum…İkisinin farkı şudur: Fırıncılık la geçiniyorum.. Sanatta karşılığını alamadığım için..
– Çevren ne diyor bu sanatın hakkında?
– Pek olumsuz eleştiri almadım… Sıra dışı sanat yapıyorum.. En iyisini yapmaya çalışıyorum.. İnsanların nabzını ölçerim…
– Çocukluğun nasıl geçti?
– Biz yazın yaylalara çıkardık.. Çocukluğum çobanlıkla geçti… Arazimiz var, çiftçilik yapardık..
– Sanatını yaptığın yörede insanlar seni nasıl buluyorlar?
– O kadar büyük ilgi gösteriyorlar ki el üstünde tutuyorlar. Ben de o güzelliklere layık olmak için elimden geleni yapıyorum.
– Bölge halkı biraz dindardır.. Bunun için neden tiyatro şovmenlik falan diyen var mı?
– Çok az var ama genelde saygı görüyorum. Uzun yıllardır yapıyorum, kendimi kabul ettirdim. Adım duyulduğunda çılgınlık akıllara gelir…
-Tiyatro sanat için deli olmak gerek değil mi?
– Evet ben zır deliyim. Yaptığım her şey bana hastır. Ben yazar ben oynarım. Dansım bana ait. Özenti yok bende…
– Peki bölgedeki kamu kurumları destek veriyor mu bu sanatınıza?
– Pek yok.. Zaten bizde başvuru falan yapmadık… Kendi çabamızla yapıyoruz….
-Türkiye nasıl buluyor sizi?
– İnsanlar İçimdeki bu sanat çılgınlığını bilseler beni en zirve yerlere taşırlar… Cenab-ı Allah’tan benim yeteneğim var…
-Sanatın nasıl başladı?
– Ben çobanlık yaparken hep kuzulara konserler verirdim.. Şarkılar söyledim… Bir anımı anlatıyım:
”Bir gün kuzulara şarkı söylerken kurt geldi kuzuyu kaptı ama ben konsere ara vermedim. Sanatıma çok saygılıyım. Kurt kuzuyu aldı gitti… Benim sanatım daha önemli, kurdu kuzuyu kim ne yapsın. İçimde sanat aşkı hep vardı…”
Çocukluğum kendi kendime şarkı söylemekle geçti. Kimseden ders almadım. Tamamen yeteneğimle buralara geldim…
– Enstrüman çalıyor musun?
– Bağlama çalıyorum… Başka alet yok.. Ben şarkı söylemekte başarılıyım.. Alet çalma da değil..
– Başından ilginç olay geldi mi? Ya da ilk nasıl başladın?
– Lisede amatör işler yapıyorduk.. Okul bitince Adıyaman, Malatya, Urfa ve Antep’te konserler verdim ve tiyatro grubumla oyunlar sahneledik. Hala tiyatro grubum vardır. 20 yıldır bu işi yapıyorum. Sahne sanatçılığı ve tiyatro…
– Size orda ne diyorlar.. Sanatçı ismin falan?
– Herkes çiçeğim diye hitap eder bana… Yaptığım şov programının adı çiçeğin renkleri…
– Peki Mustafa İstanbul’a neden geldin?
– Kadınlar günü için konser vermeye geldim. Üç saat sahnede kaldım. Sadece kadınlara konser verdim.. Hepsi bana bayıldı. Çok sevdiler.. Ben de içimdeki bu hunharca sanat aşkını ortaya çıkarmak için her şeyi yapıyorum.. Beni kıskanan çok… Özenen çok… İmrenen çok… Ben tekim alanımda.. Starım ben…
– Düğünlere gidiyor musun?Ben sahnelerin adamıyım. Renkli ışıkların izleyicisi bol sanatın adamıyım… Düğünlere gitmem. Saygı görmeyeceğim yere asla gitmem. Sanat saygı görmediği yerden göç eder…
Bu güzel sohbet için çok teşekkür ederiz.
Ben teşekkür ederim. Sanat dolu günler dilerim…..
